Αγανάκτηση, αγανάκτηση και τώρα τι;

Αγανάκτηση, αγανάκτηση και τώρα τι; Φυσικά μπάνια, μπάνια, εκδρομές και ξεσάλωμα. Άλλωστε όλα πλέον είναι τέλεια, έτσι λέει ο Παπανδρέου, εμείς φυσικά θα πρέπει να τον πιστέψουμε, να βάλουμε το κεφάλι μας και πάλι στην άμμο, σαν να μη συμβαίνει τίποτα απολύτως ή μάλλον σαν να μη συνέβη ποτέ τίποτα και να συνεχίσουμε να ζούμε στην απόλυτη ραστώνη, όπως κάναμε εδώ και πάρα πολλά χρόνια.

Στο κάτω – κάτω ας αγανακτήσει άλλος, όχι εμείς, εμείς τώρα και πάλι frappe, παραλία, «νταπα, ντούπα» τραγουδάκια, καμιά συναυλία και υπάρχουν άλλοι που θα διαμαρτυρηθούν, που θα αγανακτήσουν για εμάς, που θα φάνε και ξύλο αν χρειαστεί βρε αδερφέ. Εμείς πάντως θα απολαμβάνουμε την ραστώνη μας και αν τύχει και αυτοί που θα φάνε το ξύλο, αυτοί που θα φάνε την ζέστη σε κάποια πλατεία, καταφέρουν κάτι, τότε όταν και εμείς γυρίσουμε από τις διακοπές μας, απλά θα κάτσουμε στον καναπέ και θα απολαύσουμε αυτό που πέτυχαν κάποιοι άλλοι και μάλιστα θα έχουμε την εντύπωση, ότι μαζί το πετύχαμε.

Πιστέψτε. Σαν λαός είμαστε για κλάματα. Όλοι να περνάμε καλά θέλουμε, αλλά δεν θέλουμε να κάνουμε και κάτι για αυτό. Πάντα περιμένουμε από αυτόν τον κάποιον άλλον να αγωνιστεί, όχι εμείς. Έτσι καταλήγουμε φυσικά να μη γίνετε απολύτως τίποτα και υφιστάμεθα όλα όσα υφιστάμεθα μέχρι τώρα και δυστυχώς με τα μυαλά που κουβαλάμε θα υποστούμε ακόμα χειρότερα.

Τι κάθομαι τώρα και γράφω μέσα στην κόλαση της ζέστης ε; Σωστά, καλύτερα να φάω και το τελευταίο euro που μου έχει απομείνει, δίνοντας το σε κανέναν ανοιχτομάτη ξενοδόχο για να περνάει αυτός καλά και δεν βαριέσαι; για μένα έχει ο θεός, κάτι θα γίνει βρε αδερφέ. Τι κι αν ο κόπανος ο ξενοδόχος, εμένα σαν Έλληνα μου χρεώνει 50% περισσότερα από ότι τον ξένο; Εγώ είμαι μάγκας ρε, εγώ έχω φιλότιμο ρε, εγώ είμαι ο αιώνιος κόπανος Έλληνας που τόσα χρόνια νομίζω ότι είμαι ντε και καλά ποιο έξυπνος από αυτούς τους κουτούς Φράγκους που δεν ξέρουν βρε αδερφέ να πιαστούν κορόιδα από τους ξενοδόχους.

Εγώ βρε αδερφέ, θα κάτσω μπροστά στην τηλεόραση μου και θα ακούσω τις μαλακίες που λένε οι διάφοροι δημοσιογράφοι, ξέρω ότι λένε μαλακίες, αλλά εντούτοις πρέπει ντε και καλά να πιστέψω σε κάποιον, σε κάτι βρε αδερφέ, αλλιώς πώς θα βγει το καλοκαίρι, ενίοτε ο χειμώνας και ούτω καθ΄ εξής. Πρέπει να πιστέψω ότι όταν λένε ο τάδε κλάδος κάνει κακός που διαμαρτύρεται στον τουρισμό, κάνει κακό βρε αδερφέ στον ξενοδόχο που δεν πληρώνει ούτως ή άλλως τους υπαλλήλους του, άσε που οι περισσότεροι του υπάλληλοι είναι είτε Αλβανοί είτε Πακιστανοί και στον κήπο κάποιος Ινδός και από εκεί πάνε κι άλλοι. Αυτή την επένδυση φοβάμαι μη πληγεί βρε αδερφέ. Στο κάτω – κάτω καλά κάνει και μου πουλάει το δωμάτιο του, δεν μου το νοικιάζει είναι σαν να μου το πουλάει, αλλιώς πώς θα γεμίσει τις άπατες τσέπες του;

Θα μπορούσα να γράψω κι άλλα, αλλά φρονώ ότι μάλλον τζάμπα – ως συνήθως – καταπονώ τα δάκτυλα μου. Θα με διαβάσουν δυο ή τρεις, θα κουνήσουν το κεφάλι τους περιφρονητικά, πάνω κάτω και θα συνεχίσουν να κάνουν τα ίδια που έκαναν και θα εξακολουθήσουν να κάνουν. Θα επαναστατήσουν μόνο όταν αρπάξει φωτιά το βρακί τους, μόνο που τότε θα είναι πολύ αργά, γιατί θα έχουν πάθει εγκαύματα βαριά. Συνεχίστε λοιπόν την ξάπλα σας, τον παγωμένο σας frappe και αφήστε εμένα τον γκρινιάρη να γράφω για να γράφω απλώς. Και μη ξεχνάτε, πότε, πότε βγάζετε και το καλαμάκι από το στόμα σας και να σηκώνεστε επίσης από τον καναπέ σας για κατούρημα, όχι τίποτα άλλο, αλλά μη πάθει καμία ημιπληγία ο κώλος σας από το πολύ κάτσε...