Πρώτα καίνε τα χόρτα και μετά τα δέντρα...

Τελικά τα κατάφεραν και με το πρώην δημόσιο πανεπιστήμιο. Τα ΜΜΕ φυσικά λένε ότι καλά κάνανε. Αλλά αυτό και μόνο θα έπρεπε να βάζει όλους εμάς σε υποψία. Από ότι φαίνεται οι Πανεπιστημιακοί ωρύονται μεν αλλά πλέον είναι μάλλον αργά.

Αλήθεια τόσο καιρό που ήταν όλοι αυτοί που τώρα χτυπιούνται; Που ήταν όταν ένας ολόκληρος λαός πατιόταν στο σβέρκο από την βαριά μπότα της τρόικας; Είναι φανερό ότι όλοι αυτοί νόμιζαν ότι η φωτιά που έμπαινε δεν τους αφορούσε. Νόμιζαν ότι αυτοί ήταν δίπλα στην εξουσία και όχι κάτω από αυτήν.

Κακομοίρηδες, δήθεν μορφωμένοι. Έπρεπε να ξέρατε ότι αυτός που θέλει να κάψει ένα δάσος, ξεκινάει πρώτα να βάζει φωτιά στα χόρτα και μετά στα δέντρα. Γιατί έτσι βλέπετε όλοι εσείς τον λαό. Σαν χόρτα που μπορείτε να τα καίτε. Δυστυχώς για εσάς και κατ’ επέκταση και για μας, τα χόρτα κάηκαν και τώρα άρχισαν να αρπάζουν και τα δέντρα.

Είναι πολύ αργά για όλους μας. Και ξέρετε κάτι; Όσο αφήνουμε τους ηλίθιους πολιτικούς να περνάνε αυτά που θέλουν, τόσο πιο δύσκολο και πιο αιματοβαμμένο θα είναι το έργο μας αργότερα, αν ποτέ θελήσουμε να τους κρεμάσουμε.

Κάποιοι μιλάνε για μια Παγκόσμια Κυβέρνηση που έρχεται. Ναι έχουν δίκιο. Μη νομίζεται πως ξαφνικά όλα τα κράτη χρωστάνε και πρέπει εφαρμόσουν λιτότητες και άλλες τέτοιες μαλακίες. Χρόνια έτσι λειτουργούσε το σύστημα, τώρα ανακάλυψαν ότι πρέπει να γίνει διαφορετικά; Φυσικά και όχι, απλά προετοιμάζουν τώρα το έδαφος, καίνε τα πάντα, θέλουν ένα καθαρό έδαφος που θα στήσουν την κυβέρνηση τους, δεν θέλουν χόρτα και δέντρα γύρω τους, δεν θέλουν να μπορούν κάποιοι να κρύβονται για να τους πολεμήσουν.

Για να γυρίσουμε όμως και πάλι στο θέμα παιδεία. Ξέρετε τι κάνουν αυτή την στιγμή και τα ΜΜΕ τους στηρίζουν; Αφαιρούν το δικαίωμα των φτωχών ανθρώπων στην μόρφωση. Γυρνάνε τον κόσμο πολλούς αιώνες πίσω. Θέλουν λαό αγράμματο, θέλουν μόνο να μορφώνονται τα παιδιά των εχόντων και κατεχόντων, με λίγα λόγια θα υπάρχουν δύο τάξεις. Οι έχοντες και οι δούλοι.

Είναι πολύ κοντά, που τα παιδιά των φτωχών οικογενειών, θα έχουν δικαίωμα μόνο στο να γίνονται δούλοι των πλουσίων. Μέχρι και ξύλο θα έχουν δικαίωμα να τρώνε από τον πλούσιο αφέντη. Πώς είπατε; Τα παρά λέω; Μακάρι να τα παραλέω, μακάρι να είναι όλα αυτά στην φαντασία μου. Δυστυχώς, αν κάποιος διάβαζε μερικά από τα άρθρα μου, τότε θα έβλεπε ότι τα περισσότερα από όλα όσα έχω γράψει έχουν γίνει πραγματικότητα.

Τελικά πάντα ζω με την ελπίδα ότι θα παίσω έξω, αλλά πάντα πέφτω μέσα. Μάθετε να βλέπετε πίσω από την είδηση, μάθετε να βλέπετε με καχυποψία κάθε τι που αποφασίζει για εσάς η άρχουσα τάξη, ποτέ δεν είναι για το καλό του κοινωνικού συνόλου και ας λένε για το αντίθετο. Αν κάποτε βγάζαμε τις παρωπίδες μας, θα βλέπαμε ότι κανείς μας δεν ενδιαφέρετε για το καλό του άλλου, άρα γιατί να ενδιαφερθούν και όλοι αυτοί που μας κυβερνούν για το καλό μας;

Ας μου πει κάποιος από εσάς. Ξύπνησε ποτέ ένα πρωί και ενδιαφέρθηκε πώς ζει και πώς περνάει ο γείτονας του; Φυσικά και όχι, αν πάλι το έκανε ήταν γιατί είχε κάποιο συμφέρον, όχι απαραίτητα υλικό, αλλά απαραιτήτως κάποιο συμφέρον. Πώς είπατε; Δεν είναι έτσι; Ελάτε τώρα, ας μη κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας. Έτσι είναι, αλλά όταν αυτό γίνεται στην πολιτική νοιώθουμε αργότερα τον πόνο που μας προκαλεί το δήθεν για το καλό μας. Τέλος πάντων, ας είναι αδέρφια μου, εύχομαι σε όλους να μη βγουν αληθινά τα λεγόμενα μου και το μέλλον να είναι πολύ καλύτερο κάτω από την μπότα της Παγκόσμιας Κυβέρνησης...