Κυριακή 29 Μαρτίου 2009

Τα κακά μας και τα ανάποδα μας…

Είναι πραγματικά τρελό, αυτό που συμβαίνει στον κόσμο. Κάθε φορά που έχουν συγκέντρωση τα μέλη της παγκόσμιας συμμορίας, οι λαοί αντιδρούν; Τώρα μάλλον δεν είναι από την υπερβολική αγάπη που κάνουν κάτι τέτοιο.

Κι όμως, κανείς από την συμμορία δεν θέλει να δείξει έστω και ένα μόριο του να συγκινείτε, γιατί απλά είναι πιόνια και εντεταλμένοι διευθυντές κάποιον πλουσίων οικογενειών που εκμεταλλεύονται κάθε πόρο τούτου του πλανήτη…!

Δυστυχώς όμως, για όλους εμάς, δεν υπάρχει καμιά ελπίδα, γιατί; Γιατί απλά δεν υπάρχουν ανάμεσα μας άνθρωποι που θα μπορέσουν να μας ενώσουν, να μας κάνουν να αγωνιστούμε, να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας, πράγμα πολύ δύσκολο μιας και εδώ ισχύει η παροιμία που λέει : «Όπου λαλούν πολλοί κοκόροι, αργεί να ξημερώσει…»

Αυτό άλλωστε είναι και το μεγάλο μας πρόβλημα. Αυτοί είναι δέκα, εμείς εκατομμύρια, άντε να τα βρούμε μεταξύ μας. Άσε πια ότι ο κάθε ένας από εμάς θα θέλει να γίνει ηγήτορας…!

Αιώνες τώρα μας εκμεταλλεύονται εμάς τους πολλούς, αυτοί οι λίγοι. Δυστυχώς προέρχονται από παλιές οικογένειες που χιλιάδες χρόνια τώρα είναι στο κεφάλι μας.

Μια από αυτές τις μέρες θα κάνω μια προσπάθεια για να γράψω ποιοι από τους αρχαίους μας φιλόσοφους ήταν προπαγανδιστές των λίγων και πώς τελικά κατάφεραν να μας κάνουν πλύση εγκεφάλου…

No response to “Τα κακά μας και τα ανάποδα μας…”

Leave a Reply

Παρακαλώ, σχολιάστε, αλλά να είστε (αν θέλετε) κόσμιοι στις εκφράσεις σας.
Σας ευχαριστώ.
Με αγάπη και σεβασμό
Writer