Είμαι ένας πολιτισμένος Δυτικός. Να με χαίρομαι…

Η πίεση των διαδηλωτών στην Ταϊλάνδη είχε σαν αποτέλεσμα να ακυρωθεί η Σύνοδος των χωρών της Αν.Ασίας, ενώ οι ηγέτες των χωρών εγκλωβίστηκαν στο ξενοδοχείο τους και χρειάστηκε να χρησιμοποιηθεί ελικόπτερο για να εγκαταλείψουν με ασφάλεια την Πατάγια...

Αυτή η είδηση με έκανε να συνειδητοποιήσω το πόσο κάποιοι άλλοι που δεν ενδιαφέρονται να το παίξουν και καλά πολιτισμένοι καταφέρνουν να σταματήσουν ένα ολόκληρο σύστημα από το να κάνει αυτό που θέλει.

Όλοι εμείς οι πολιτισμένοι μοιάζουμε σαν σκουπίδια πολυτελείας που το σύστημα τα πάει πότε από εδώ πότε από εκεί, χωρίς να μπορούμε να αντιδράσουμε, όχι τίποτα άλλο, αλλά για να μη χαλάσουμε την λεγόμενη καλή και πολιτισμένη εικόνα μας.

Έτσι λοιπόν καθόμαστε στους φθαρμένους (από το κάτσε, κάτσε), καναπέδες μας και απολαμβάνουμε τις ηλιθιότητες που μας σερβίρει ο κάθε υποταγμένος (λόγω χρήματος), δημοσιογράφος του πρωκτού.

Τελικά ντρέπομαι πάρα πολύ που είμαι και εγώ ένας χαμένος στον κυκεώνα του πολιτισμού μου. Ζηλεύω αυτούς τους «απολίτιστους» που όμως είναι πολύ καλύτεροι από εμένα. Βέβαια θα μου πεις ζούνε μέσα στην φτώχια τους χρόνια και χρόνια. Ε, και; Ίσως όμως τώρα αυτοί να ξύπνησαν μιας και την φτώχια τους την έκαναν μια και έξω, ενώ εμένα τον δήθεν έξυπνο και πολιτισμένο μου εμφυτεύουν την φτώχια μου με δόσεις και αυτό είναι ίσως που με κάνει να κάθομαι πάνω σε καναπέδες που ακόμα τους χρωστάω.

Δεν λέω, καλός και ο πολιτισμός, αρκεί όμως να είναι για όλους και να ανήκει σε όλους. Εδώ στην περίφημη πολιτισμένη δύση και την υπέρ-ανεπτυγμένη κοινωνία μας, όλα τα λαμόγια πλουτίζουν στις πλάτες μας και εμείς απλά λέμε : «…ωραία τα είπε σήμερα ο Χατζηνικολάου, ωραία τα είπε η Κανέλλη, τέλεια ο ένας, τέλεια ο άλλος…» και δεν μπορώ να καταλάβω ότι όλοι αυτοί που δήθεν είναι με το μέρος μου, δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να λειτουργούν σαν βαλβίδες ασφαλείας του συστήματος…

Είμαι όμως πολιτισμένος και ανήκω εις την Δύσην, μόνο που η περίφημη αυτή Δύση οδεύει μάλλον προς την δύση της, παρακμάζει, χάνετε, εξαιτίας του κεφαλαίου που απλά θέλει να πείσει ότι όλοι μας έχουμε τις ίδιες ευκαιρίες μέσα στους κόλπους του.

Αναρωτήθηκες αναγνώστη μου ποτέ για ποιες ίσες ευκαιρίες μιλάει το κεφάλαιο; Έχει ο ψιλικατζής της γειτονιάς σου την ευκαιρία να διαφημίσει το μαγαζάκι του στην τηλεόραση όπως τα super market; Δεν νομίζω. Έχει την ευκαιρία κάποιος μικρός έμπορος να αγοράσει από την βιομηχανία στις ίδιες τιμές που αγοράζει ο μεγάλος έμπορος; φυσικά και όχι. Αυτό από μόνο του αποτελεί «καρτέλ» που όμως έχει φροντίσει να καλύψει επιμελώς το σύστημα τους.

Φυσικά για να σε προλάβω πριν μου πεις ότι : «Ναι αλλά οι μεγάλοι έμποροι αγοράζουν μεγάλες ποσότητες, κατά συνέπεια απολαμβάνουν και καλύτερες τιμές…». Σου απαντάω λοιπόν, ότι μπορεί μεν να αγοράζουν μεγαλύτερες ποσότητες μεν, αλλά, πληρώνουν τρία και τέσσερα χρόνια μετά, ενώ ο μικρός έμπορος πληρώνει σχεδόν άμεσα.

Να γιατί δεν υπάρχει ο υγιείς ανταγωνισμός που τόσο πολύ διαφημίζει το κεφάλαιο. Γιατί οι δέκα αλυσίδες μπορούν εύκολα να συνεννοηθούν μεταξύ τους και αν έχουν ίδιες υψηλές τιμές.

Τέλος πάντων, παρασύρθηκα πολύ και ανοίγει πολύ το κείμενο και δυστυχώς έχω πολύ δουλειά να κάνω. Εντάξει αναγνώστη μου, τα λέμε και πάλι μιαν άλλη φορά και με συγχωρείς αν σε σύγχυσα…!