Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Πράσινα σκουλήκια. Ο Στρατός του Ανδρέα…





Με την χθεσινή απεργία και διαδήλωση (7/10/2010), αποδείχτηκε περίτρανα, ότι ο πατέρας του Γιωργάκη, όταν έφτιαχνε στρατό πράσινων σκουληκιών, είχε απόλυτο δίκιο. Ήξερε ότι κάποτε τούτος ο στρατός της πράσινης χολέρας θα αποδείχνονταν πολύ χρήσιμος για το περίφημο κόμμα του.
Ξέρετε γιατί δεν είχε και πάλι μαζικότητα το συλλαλητήριο; Γιατί απλά όλοι αυτοί οι δημόσιοι υπάλληλοι που δεν κατέβηκαν να διαδηλώσουν ανήκουν σ’ αυτούς που είχε διορίσει το βρομερότερο κόμμα, που φυσικά δεν είναι άλλο από το ΠΑΣΟΚ.
Όλοι αυτοί ξέρουν πολύ καλά, ότι ακόμα και αν θα φύγουν πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι, δεν θα είναι αυτοί που διορίστηκαν και διορίζονται από το ΠΑΣΟΚ. Να γιατί δεν κατεβαίνουν σε διαδηλώσεις ακόμα και αν ο μισθός τους φθάσει τα 100€ τον μήνα. Βλέπεις χρωστάνε απόλυτη ευγνωμοσύνη στο ανίερο τούτο κόμμα.
Αυτά τα ολίγα, γιατί πραγματικά δεν βρίσκω κανένα λόγο να χάνω τον καιρό μου γράφοντας εδώ. Ξέρω ότι κανείς δεν ενδιαφέρετε στην Ελλάδα για αυτά τα θέματα. Το μόνο που ενδιαφέρει τους έλληνες (το 95,5%), είναι αν η κιλότα κάποιας τηλεοπτικής γλάστρας ήταν βρεγμένη ή όχι. Για αυτό όπως βλέπετε, γράφω πλέον πολύ σπάνια και εκείνο το κάνω σεβόμενος τους τρεις ή το πολύ πέντε αναγνώστες μου.     

2 Responses to “Πράσινα σκουλήκια. Ο Στρατός του Ανδρέα…”

Ανώνυμος είπε...

γραφεις πολυ καλα & πιστευω οτι ειμαστε παραπανω απο 2-3 αναγνωστες σου...μην αφηνεις ομως την οργη να σε κυριευει & να τα βαζεις με τους οπαδους ενος κομματος που φταινε σε πολυ λιγοτερο βαθμο...ποιος να κανει απεργια οταν τοσα χρονια τους εβαλαν στο λουκι με καθε ειδους δανεια & δεν ξερουν & οι ιδιοι που χρωστανε ?

ο ιδιος που ειχα γραψει στην προιγουμενη αναρτηση σου για τους αλβανους οικοδομους...

μπορεις να με προσφωνεις "Επικούριος"

Writer είπε...

Σας ευχαριστώ πολύ για τις επισημάνσεις σας αγαπητέ Επίκουρε. Αλλά πρέπει να αναλάβουμε κάποτε και τις ευθύνες μας εμείς οι ίδιοι. Θυμώνω πιο πολύ με τον εαυτόν μου, που κάποτε ακολουθούσα κατά πόδας και εγώ τον Αντρέα (έτσι τον λέγαμε τότε) και ήμουν νέος. Πίστεψα και εγώ σε μια Ελλάδα νέα, μια Ελλάδα που θα ανήκε στους έλληνες. Δυστυχώς για άλλη μια φορά γελαστήκαμε.
Να είσαι καλά και πάντα σκεπτόμενος.

Leave a Reply

Παρακαλώ, σχολιάστε, αλλά να είστε (αν θέλετε) κόσμιοι στις εκφράσεις σας.
Σας ευχαριστώ.
Με αγάπη και σεβασμό
Writer