ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΛΥΚΟΙ…

Θύμωσαν τα πολιτικά γουρούνια, επειδή λέει κάποιοι κτύπησαν έναν συνάδελφο τους. Τρέξανε οι ευαίσθητοι εισαγγελείς να μάθουν, ποιοι το έκαναν για να τους συλλάβουν. Κι όμως, ποτέ δεν τιμώρησαν αυτούς που έκαναν τόπι στο ξύλο τον κύπριο φοιτητή, ποτέ δεν συνέλαβαν αυτούς που ουσιαστικά σταμάτησαν την λαϊκή οργή, όταν έκαψαν τους τρείς εργαζόμενους (κακός βέβαια εργάζονταν).

Κι όμως, τώρα αμέσως έδειξαν τεράστια ευαισθησία γιατί ένας από αυτούς που συνεχώς προκαλούν τον λαό, έφαγε δυο τρεις μπουνιές στο καλά ταϊσμένο του κεφάλι. Ε, λοιπόν; Δεν έγινε τίποτα. Στο κάτω, κάτω, αν δεν του αρέσει το επάγγελμα (ναι είναι επάγγελμα δυστυχώς και μια βρώμικη στην κυριολεξία επιχείρηση…), ας παραιτηθεί από πολιτικός.

Όσο για τα φερέφωνα της εξουσίας (δημοσιοκάφροι), άρχισαν να λένε διάφορες μαλακίες. Τι περιμένετε ρε κάφροι; Να πεινάει ο άλλος, αλλά να διαδηλώνει ήσυχα – ήσυχα και με λουλούδια στα χέρια. Να είστε σίγουροι ότι τότε δεν θα δίνατε την παραμικρή σημασία. Άλλωστε αυτό θέλετε, να περνάνε όλα απαρατήρητα.

Τώρα γιατί σας λένε δημοσιογράφους, αυτό ποτέ δεν το κατάλαβα. Δεν είστε παρά αστέρες τις τηλεόρασης. Ο δημοσιογράφος, για να λέγετε δημοσιογράφος και όχι παρουσιαστής, κάνει έρευνες, βγάζει στην επιφάνεια σκάνδαλα και δεν αναπαράγει τις εκάστοτε κυβερνητικές ανακοινώσεις, έτσι όπως τις μεταδίδει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Αλήθεια, που ήσασταν όλα αυτά τα χρόνια που οι πολιτικοί έκλεβαν ασύστολα; Κάνατε καμιά έρευνα ποτέ; Ακόμα και μερικοί που κάνανε έρευνα, απλά έβγαζαν ένα σκάνδαλο για λίγες μέρες και μετά η απόλυτη σιωπή. Έβγαζαν όμως το σκάνδαλο, για να το χρησιμοποιήσουν σαν μοχλό πίεσης στους πολιτικούς (κοινός εκβιασμός και τίποτα παραπάνω), για να τα αρπάξουν κι αυτοί. Να φάνε δηλαδή λίγο από το παχύ μπούτι του προβάτου που λέγετε λαός.

Αν είχα αρχηγικές ικανότητες και μπορούσα να κάνω επανάσταση (ναι, μη σας τρομάζει η λέξη), τότε, η σειρά εκτέλεσης (δια λιθοβολισμού και μαστιγώματος), θα ήταν η εξής.

1.      Δημοσιογράφοι.

2.      Καναλάρχες.

3.      Παπαδαριά

4.      Εκδότες

5.      Καλλιτέχνες (γιατί αυτοί θα μπορούσαν να καθοδηγήσουν τον λαό και δεν το έκαναν, γιατί τα άρπαζαν απ’ όλους).

6.      Πολιτικοί.

Αυτή θα ήταν η σειρά. Θα μπορούσα να συνεχίσω και με άλλους κλάδους, αλλά δεν το θέλω προς το παρόν. Δυστυχώς για όλους εσάς, σας έχουν πάρει πλέον χαμπάρι τα πρόβατα και ίσως αν πεινάσουν κι άλλο, να γίνεται το γεύμα τους. Ξέρετε, ακόμα και το πρόβατο, αν δεν βρει χορτάρι για να χορτάσει, άνετα μπορεί να φάει και σάρκες. Η πείνα δεν έχει κανένα ηθικό φραγμό. Σας εύχομαι να μη το ζήστε καλοζωισμένοι παρουσιαστές και δήθεν δημοσιογράφοι…