Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ

Και μετά την «επανάσταση» της μάζας στην Αίγυπτο τι; Τίποτα απολύτως, αγαπητέ μου αναγνώστη. Δυστυχώς για άλλη μια φορά επιβεβαιώνομαι σ’ αυτά που έγραφα περί ξεσηκωμού της μάζας. Δυστυχώς όλα είναι κατασκευασμένα. Το σύστημα προσπαθεί να κάψει τα παλιά του χαρτιά.
Ξέρετε πότε είναι πραγματικός ο ξεσηκωμός (και όχι κατευθυνόμενος), ενός λαού; Μόνο αν κρεμάσει τους ηγέτες του και εγκαθιδρύσει λαϊκή κυβέρνηση. Φυσικά ακόμα και αυτή η λαϊκή κυβέρνηση, πάλι θα μαστουρώσει με την εξουσία (βλέπε πρώην σοβιετική ένωση) και θα αρχίσει να καταπιέζει τις μάζες.
Τώρα κάποιοι ίσως αναρωτηθούν. «Καλά βρε Writer, τι στο καλό τότε πρέπει να γίνει;». Χμ… για να σας πω την αλήθεια, ούτε και εγώ μπορώ να απαντήσω κατηγορηματικά στην ερώτηση. Φαίνετε πως η εξουσία φθείρει τα πάντα. Ακόμα και στις καλύτερες των περιπτώσεων, το ζώο που λέγετε άνθρωπος, θέλει πάντα να ασκεί εξουσία πάνω στα πάντα.
Αλλά καλύτερα να μην απομακρυνθούμε από το θέμα μας. Όταν λοιπόν ξέσπασαν οι ταραχές στον αραβικό κόσμο και είδα ότι οι παγκόσμια συμμορία ήθελε να κάνει την καλή στους διαδηλωτές, κατάλαβα αμέσως ότι κάτι δεν πάει καλά. Βλέπεις λίγο αν ασχοληθεί κανείς με τα «παιχνίδια» τους, βλέπει αμέσως την αλήθεια. Ξέρετε γιατί; Γιατί απλώς είναι προβλέψιμοι σαν παιδιά του νηπιαγωγείου.
Αμέσως μπορείς να καταλάβεις, ότι λένε ψέματα, αμέσως γιατί απλά τα σχέδια τους είναι εντελώς παιδιά και χωρίς καμιά μας καμιά πολυπλοκότητα. Θέλουν να εγκαταστήσουν μια παγκόσμια κυβέρνηση που θα μπορεί να ελέγχει τα πάντα. Να εξουσιάζει τους λαούς με τοποτηρητές και όλη αυτή η «φάση» με την δήθεν κρίση, δεν είναι τίποτα άλλο από ένα «ηλεκτροσόκ» που κάνουν στις μάζες.
Να είστε για ένα πράγμα σίγουροι. Τα επόμενα χρόνια που θα ακολουθήσουν, θα είναι ακόμα πιο σκληρά, ακόμα πιο πολύ θα χώσουν τα κεφάλια μας στο καθεστώς δουλείας και πείνας. Κι όλο αυτό γιατί θέλουν να μας κάνουν να πιάσουμε πάτο και ακόμα πιο πάτο από τον πάτο. Έτσι θα τους είναι ακόμα πιο εύκολο να εγκαθιδρύσουν την παγκόσμια κυβέρνηση που ίσως μάλιστα έρθει και δήθεν μέσα από τον λαό. Έτσι τα πρώτα χρόνια θα δώσει μερικά ψίχουλα παραπάνω, θα είμαστε όλοι ευχαριστημένοι, θα νομίζουμε ότι όλα έγιναν για το καλό μας και θα αποδεχθούμε την παγκόσμια χούντα χωρίς καμιά διαμαρτυρία.
Το πείραμα ξεκίνησε πριν μερικά χρόνια με αυστηρές απαγορεύσεις για τους καπνιστές. Αμέσως οι μη καπνιστές (γιατί τόσο κόμπλεξ αυτοί οι άνθρωποι δεν το έχω καταλάβει και ούτε πρόκειται να το καταλάβω), θεώρησαν ότι είναι όλα για το καλό τους. Φυσικά δεν κάθισαν να σκεφτούν. Πώς είναι δυνατόν ένα τέτοιο σκληρό παγκόσμιο σύστημα ενδιαφέρθηκε για την υγεία τους και την υγεία των άλλων. Αν λοιπόν ενδιαφερόταν πραγματικά, τότε το πρώτο πράγμα που θα μπορούσε να κάνει είναι να επιτρέψει σε όσα μαγαζιά ήθελαν να γίνουν καπνιστών και μη καπνιστών. Ένα άλλο βήμα, θα ήταν να κλείσει για πάντα τα εργοστάσια που παράγουν τσιγάρα. Αντί για όλα αυτά όμως, έθεσε απαγορεύσεις εντελώς φασιστικές, φροντίζοντας να στρέψει την μια ομάδα κατά της άλλης χωρίς καμιά αιτία. Φυσικά όλα αυτά πάντα για το καλό μας δήθεν.
Έτσι το περίφημο πείραμα επιβολής πέτυχε σχεδόν αμέσως μιας και κανένας δεν αντέδρασε, γιατί όλα έγιναν για το καλό μας. Πρέπει να διευκρινίσω ένα πράγμα. Το έχω γράψει και άλλοτε. Δεν ήμουν και δεν πρόκειται να γίνω καπνιστής. Όχι γιατί φοβάμαι μη πεθάνω (τι κι αν ζήσω μερικά χρόνια παραπάνω;), αλλά γιατί ποτέ δεν ήθελα να τα δίνω στους βιομήχανους.
Αλλά αυτό όμως είναι έτερο εκάτερο. Δεν μου αρέσει η φασιστική νοοτροπία επιβολής του μέτρου. Αν πραγματικά ενδιαφέρονταν, τότε θα επέτρεπαν να υπάρχουν και δύο είδη μαγαζιών. Έτσι θα μπορούσαν και οι μεν και οι δε να επιλέξουν και που ξέρεις μπορεί να κέρδιζε η μια ή η άλλη ομάδα οπαδούς.
Δυστυχώς μια ελπίδα υπάρχει να σταματήσει αυτή η βάρβαρη επέλαση της παγκόσμιας κυβέρνησης και αυτή είναι η εσωτερική επανάσταση μέσα στην κοιτίδα γένεσης του «κακού» και δεν είναι άλλη από την ίδια την Αμερική και τους αμερικάνους. Όπως έγινε και η «επανάσταση» της εργατικής τάξης την πρωτομαγιά…             

No response to “ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ”

Leave a Reply

Παρακαλώ, σχολιάστε, αλλά να είστε (αν θέλετε) κόσμιοι στις εκφράσεις σας.
Σας ευχαριστώ.
Με αγάπη και σεβασμό
Writer