Τρίτη 31 Μαΐου 2011

Πόσο θα μείνουμε ακόμα «αγανακτισμένοι;»

Το πολύ το κύριε ελέησον αρχίζει πλέον και το βαριέται και ο παπάς. Μιλάω για την λεγόμενη «αγανάκτηση» που πολύ φοβάμαι ότι εξελίσσετε σε ένα πολύχρωμο πανηγύρι που φυσικά βολεύει τους πολιτικούς ταγούς μας, αλλά και τους υποστηρικτές των τοκογλύφων μας.
Προς το παρόν δεν υπάρχει καμιά προοπτική και κανένας στόχος. Μακάρι να αποκτήσει όλο αυτό το συνονθύλευμα και κάποιο στόχο. Φοβάμαι επίσης ότι είμαστε μια ζωή αντιγραφείς και όχι πρωτοπόροι.  
Μπορεί μεν να ξεκίνησαν τούτο το πανηγύρι οι Ισπανοί, αλλά δεν υπάρχει καμία απολύτως σχέση η δική μας κατάσταση με την δική τους. Η χώρας μας αλλάζει σύνορα, των Ισπανών όχι. Η χώρα μας ξεπουλιέται στους τοκογλύφους, των Ισπανών όχι. Άρα, εμείς δεν είμαστε για πανηγύρια, αλλά για πραγματικό ξεσηκωμό.
Νομίζω ότι αρκετά κράτησε η σαχλαμάρα που υποστηρίζει ακόμη και ο ΣΚΑΪ, που είναι κατεξοχήν μνημονιακό μέσω μαζικής αποβλάκωσης.  Ωραία, ξεκινήσαμε κάτι, αλλά αυτό το κάτι πρέπει να έχει και ένα αποτέλεσμα και όπως ξέρουμε όλοι, δεν μπορεί με τίποτα να υπάρξει αποτέλεσμα με απλές βόλτες στις πλατείες.
Καλή η πλατεία δεν λέω, αλλά είναι για τις μητέρες, τους παππούδες και τις γιαγιάδες. Επίσης και για όλους αυτούς που θέλουν να πουλήσουν κανένα σάντουιτς. Τα μαγαζιά με τα τρόφιμα σκουπίδια, τρίβουν τα χέρια τους. Όσα δεν έβγαλαν όλα αυτά τα χρόνια τα έβγαλαν μέσα σε έξη μέρες μάγκες μου.
Άντε, ξυπνήστε κανονικά και μη παριστάνετε τις παλιές γυναίκες που μαζευόταν στις πλατείες με τα πλεκτά και έλυναν κάθε είδους πρόβλημα της γειτονιάς, μη παριστάνεται τα νυφοπάζαρα των επαρχιών που κατεβαίνουν στις πλατείες για να βρουν ταίρι.
Ας σοβαρευτούμε καμιά φορά σαν λαός και να μην ακολουθούμε ότι κάτσει στο πάνθεο του facebook. Για ένα πράγμα να είστε σίγουροι. Αν ήταν κάτι καλό για μας όλο αυτό, δεν θα το υποστήριζαν ούτε τα ΜΜΕ, ούτε όλοι οι πολιτικοί. Τώρα θα είχαν στείλει τα ΜΑΤ και θα μας είχαν πετσοκόψει. Είδατε τι έγινε στην Ισπανία; Μόλις θέλανε να παρουσιάσουν άλλη εικόνα, λόγω του ποδοσφαίρου, έπεσαν πάνω τους τα ΜΑΤ και τους λιάνισαν χωρίς να σκεφτούν αν είναι ειρηνικό το κίνημα ή όχι.
Φυσικά ξέρω, ότι σε πολλούς δεν θα αρέσει το παρόν κείμενο μιας και πολύ θα ήθελαν να διαβάσουν αυτό που τους αρέσει και να μην νοιώσουν για άλλη μια φορά προδομένοι. Δυστυχώς φίλοι μου, ποτέ δεν μου άρεσε να λέω ψέματα. Αν και πάντα εύχομαι να είμαι εγώ λάθος πάνω σε τέτοια θέματα, αλλά δυστυχώς κάθε φορά βγαίνω αληθινός.
Για όσους το παίζουν «αγανακτισμένοι» εύχομαι να είμαι λάθος και να καταφέρουν αυτό που ποτέ δεν κατάφερε κανένα δήθεν ειρηνικό κίνημα. Καλή δύναμη λοιπόν και μακάρι να πετύχετε κάτι…  

No response to “Πόσο θα μείνουμε ακόμα «αγανακτισμένοι;»”

Leave a Reply

Παρακαλώ, σχολιάστε, αλλά να είστε (αν θέλετε) κόσμιοι στις εκφράσεις σας.
Σας ευχαριστώ.
Με αγάπη και σεβασμό
Writer