Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011

Για άλλη μια φορά, δυστυχώς βγήκα αληθινός.

Για άλλη μια φορά, δυστυχώς βγήκα αληθινός. Σε κάποια φάση έλεγα (βαριέμαι να ψάξω τώρα να βρω την ανάρτηση), ότι από την ημέρα που ο βρωμερός Παπανδρέου μας ανακοίνωνε ότι μπαίναμε σε μηχανισμούς στήριξης, η Ελλάδα είχε πλέον καταστραφεί ή μάλλον είχε πουληθεί στα τοκογλυφικά σκουλήκια.
Τότε βέβαια ήταν αρχή του πράγματος και ίσως κάποιοι διαβάζοντας τα όσα έγραφα να είπαν από μέσα τους ότι είμαι υπερβολικό (στην καλύτερη περίπτωση) ή κανένας βλαμμένος της ΝΔ και για αυτό έγραφα όσα έγραφα. Το δηλώνω κατά καιρούς και θα το δηλώσω για άλλη μια φορά. Δεν πιστεύω σε κανένα κόμμα (που να πέσουν όλοι οι πολιτικοί σε κόμμα, μπας και ησυχάσουμε από αυτούς).
Επίσης έγραφα, ότι η Ελλάδα έχει ήδη χρεοκοπήσει, απλά όλοι αυτά τα σκουλήκια της τοκογλυφίας ήθελαν να βάλει ο δοτός τους, ο λακές τους ενέχυρο όλη την χώρα. Έτσι έγινε δυστυχώς. Εμείς; εμείς τι κάναμε; Τίποτα, μείναμε να κλαίμε τους νεκρούς της Marfin (αφού έτσι έκαναν τα κανάλια, έπρεπε όλοι να τα μιμηθούμε σαν μαϊμούδες).
Κάθε φορά που μας πιάνει το πατριωτικό, εκθειάζουμε τους αρχαίους προγόνους μας το πόσο γενναίοι που πολέμησαν τους Πέρσες κλπ, κλπ. Δυστυχώς εμείς είμαστε δειλοί. Φοβόμαστε πλέον ακόμα και την σκιά μας. Τι έγινε την τελευταία φορά στο Σύνταγμα; Το βάλαμε στα πόδια ενώ είμαστε πολύ περισσότεροι από τους προστάτες των πολιτικών. Με το πρώτο δακρυγόνο το βάλαμε στα πόδια. Εμ, βλέπεις διαδήλωση με γόβες δεν γίνεται.
Δυστυχώς αδέρφια, για άλλη μια φορά (αυτή θα είναι μάλλον η τελευταία), η πατρίδα μας θα οδηγηθεί στην λάσπη και ίσως πλέον θα μιλάνε οι επόμενες γενιές για μια χώρα που την έλεγαν Ελλάδα, που καταστράφηκε από έναν ηλίθιο κακούργο. Μπορεί το όνομα του να γίνει συνώνυμο του Εφιάλτη, αλλά η οικογένεια του θα περνάει μια χαρά. Δυστυχώς, θα τον αφήσουμε να φύγει και να απολαύσει τους καρπούς της προδοσίας του.
Εύχομαι για άλλη μια φορά να μην είναι έτσι όπως τα λέω τα πράγματα. Για άλλη μια φορά θέλω να βγω ηλίθιος, αλλά πολύ φοβάμαι, ότι θα βγω αληθινός. Ας είναι. Αντίο πατρίδα μου, αντίο, αφού είμαστε ανάξιοι να σε υπερασπίσουμε.

No response to “Για άλλη μια φορά, δυστυχώς βγήκα αληθινός.”

Leave a Reply

Παρακαλώ, σχολιάστε, αλλά να είστε (αν θέλετε) κόσμιοι στις εκφράσεις σας.
Σας ευχαριστώ.
Με αγάπη και σεβασμό
Writer