Οι Ολυμπιακοί αγώνες έφθασαν επιτέλους στο τέλος τους. Μια ακόμα βρωμιά της άρχουσας τάξεις τελειώνει. Τι μας έμεινε; Τίποτα, το μόνο που έμεινε είναι οι ακόμα πιο γεμάτες τσέπες των επιτήδειων εις βάρος των ηλιθίων λαών. Κι όμως οι περισσότεροι ηλίθιοι, πρόβατα καθόμαστε και παρακολουθούμε όλους αυτούς τους φαρμακωμένους να τρέχουν, να πηδούν, να κολυμπούν, ξέροντας πολύ καλά ότι όλοι τους αντί για αίμα έχουν δηλητήρια.
Δεν θέλω να κατηγορήσω τους λεγόμενους «αθλητές». Ξέρεις φίλε αναγνώστη, αυτοί προέρχονται από πολύ φτωχές (οι περισσότεροι τουλάχιστον), οικογένειες, ξέρουν ότι αν δεν πάρουν τα δηλητήρια θα δηλητηριάζονται σε όλη τους την ζωή από την φτώχια τους, αυτό τους κάνει να δηλητηριάζονται με την ελπίδα ότι επιτέλους θα ξεφύγουν από την βρωμερή, εφιαλτική φτώχια τους που κακά τα ψέματα όλους μας κάνει να ζούμε (μέσω όρο) τα εβδομήντα χρόνια της ζωής μας με στερήσεις και εφιάλτες.
Εκείνο όμως που είναι περίεργο, είναι ότι οι ίδιοι που διακινούν αυτά τα δηλητήρια, είναι οι ίδιοι που δήθεν τα κυνηγούν. Βλέπεις τα συμφέροντα και τα λεφτά (πάνω απ’ όλα), είναι πολλά. Αυτή οι δήθεν αθάνατοι (μαλακία στο τετράγωνο το αθάνατοι), είναι οι διακινητές. Μπορεί να μη μπορούμε να το αποδείξουμε (βλέπεις κανένας απατεώνας δεν κόβει απόδειξη παροχής υπηρεσιών), αλλά όλοι μας το υποψιαζόμαστε. Παρ’ όλα αυτά όμως δεν κάνουμε τίποτα για να τους σταματήσουμε.
Τώρα θα μου πεις : «…πας καλά ρε; Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς οι απλοί πολίτες;». Κι όμως μπορούμε. Απλά να μη παρακολουθούμε τίποτα από αυτά που γίνονται στους αγώνες τους. Να τους αφήσουμε (αν και από ότι φαίνεται πολύ λίγοι έλληνες παρακολούθησαν) να τους βλέπουν μόνο αυτοί που τους διοργανώνουν. Τότε σίγουρα κανείς από αυτούς δεν θα θέλει να διοργανώσει (μόνο για την τιμή) αγώνες.
Ας ελπίσουμε ότι οι επόμενη Ολυμπιακοί αγώνες δεν θα διεξαχθούν ποτέ, για να ησυχάσουμε όλοι μας από αυτό το έκτρωμα και την επιστημονική φαντασία που μας σερβίρουν οι περιχαρείς αριστοκράτες του κερατά. Που ακούστηκε ρε υπόδικος να βάζει υποψηφιότητα για πρόεδρος της ολυμπιακής επιτροπής; Και πώς είναι δυνατόν να τον δέχεστε εσείς οι «αθάνατοι», πεθαμένοι;
One response to “Το τέλος μιας ακόμα βρωμιάς”
Μακραν η χειροτερη διοργανωση συγκριτικα με αυτη της Αθηνας του 2004...
Leave a Reply
Παρακαλώ, σχολιάστε, αλλά να είστε (αν θέλετε) κόσμιοι στις εκφράσεις σας.
Σας ευχαριστώ.
Με αγάπη και σεβασμό
Writer