Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2008

ΔΥΣΚΟΛΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ…

Ρε αμάν, ας μου πει κάποιος που έχει ξεπεράσει το ογδοηκοστό έτος της ζωής του, πότε η Ελλάδα δεν βρισκόταν σε δύσκολη οικονομική θέση. Εγώ τουλάχιστον που είμαι πενήντα χρονών, μέχρι τώρα δεν μου έχει τύχει ποτέ να ακούσω, όσες κυβερνήσεις κι αν έχουν περάσει, να μου πουν ότι η πατρίδα μου είναι σε δύσκολη θέση και ότι δεν πρέπει να σφίξω κι άλλο το γαμημένο το ζωνάρι.

Δεν είναι περίεργο ρε λαμόγια πολιτικοί, που τόσους αιώνες πίνετε μαζί με τα αφεντικά σας (άρχουσα τάξη), το αίμα μου και εγώ ο μαλάκας με περικεφαλαία μένω στο : «…ε, τι να κάνουμε; Μπορούμε να κάνουμε και αλλιώς;». Ναι ρε μαλάκα, μπορείς να κάνεις, τα πάντα μπορείς να τα κάνεις, αρκεί μόνο να θέλεις και να πάψεις να είσαι ένα δειλό υποκείμενο που το μόνο μέλημα του είναι ο καναπές του σαλονιού σου και το γυαλί της τηλεόρασης.

Τι κάθεσαι και ακούς την ακατάσχετη αρλουμπολογία των λαμόγιων, που εκείνοι περνάνε καλά και εσύ μπαίνεις μετά φόβου θεού και πίστεως στο super market μπας και πάρεις κάτι παραπάνω και μετά δεν θα έχεις να περάσεις τον υπόλοιπο μήνα. Ναι ρε ηλίθιε τι περιμένεις για να κάνεις κάτι; Μπας και στο δώσουν από μόνοι τους; Αυτό αδερφέ ξέχασε το, κανείς από αυτούς που έχει πνιγεί στο μέλι δεν ενδιαφέρετε για σένα, γιατί όλοι αυτοί (και οι τριακόσιοι, μηδενός εξαιρουμένου) δεν ξέρει τι πάει να πει φτώχια, γιατί όλοι τους είναι παιδιά που γεννήθηκαν από πλούσια αρχίδια.

Τι περιμένεις ρε μάγκα; Να σε πνίξουν; Να σου πάρουν το σπίτι, να σε υποβαθμίσουν για να σε αναγκάσουν να ζητάς έλεος; Αυτό περιμένεις; Μη κάθεσαι και κοιτάς τον διπλανό σου που μόλις έχασε την δουλειά του, η φωτιά έρχεται και προς τα εσένα. Είναι κοντά σου ηλίθιε που τώρα επειδή σου περάτε στην μούρη κάτι παραπάνω από 700€ στην σκλαβιά που είσαι ότι θα σε κρατήσουν εκεί και αιώνια μέχρι να πάρεις σύνταξη.

Άντε μαλάκα, (μη προσβάλλεστε αυτό το όνομα δεν έχουμε όλοι οι έλληνες;). Ξύπνα καμιά φορά, γιατί μια ζωή ολόκληρη θα ζεις σαν το άγριο ζώο στο κλουβί που σου έχουν φτιάξει οι πολιτικοί και το υπόλοιπο σινάφι τους για να σε δείχνουν σαν κάτι το αξιοπερίεργο στα πλούσια παιδιά τους. Άντε αγωνίσου για το παιδάκι που κάποιοι σου επέβαλαν να φέρεις στον κόσμο, ώστε και αυτό να αποτελέσει άλλον ένα δούλο για τα δικά τους καλομαθημένα παιδιά.

Έλα κατέβα στους δρόμους, μάθε να διεκδικείς τα δικαιώματα σου γιατί έτσι όπως πάει το πράγμα δεν θα ζεις, απλά θα υπάρχεις μόνο και μόνο για να δίνεις φαΐ τα καλομαθημένα τους. Ξύπνα ρεεεεεεεεεεεεεεεεεε…!

No response to “ΔΥΣΚΟΛΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ…”

Leave a Reply

Παρακαλώ, σχολιάστε, αλλά να είστε (αν θέλετε) κόσμιοι στις εκφράσεις σας.
Σας ευχαριστώ.
Με αγάπη και σεβασμό
Writer