ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΙ ΣΚΟΠΙΩΝ

Τι γίνετε; Πώς πάει; Καλά, ευχαριστώ…! Κάπως έτσι πρέπει να μιλάνε οι έλληνες πολιτικοί όταν τους ρωτάνε οι Ευρωπαίοι συνάδελφοι τους και μετά μάλλον θα συμπληρώνουν (χωρίς να τους ρωτήσουν), «…Θέλουμε να ενταχθεί η Τουρκία όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στην συμμορία σας…».

Οι ευρωπαίοι πάλι θα ρωτάνε γιατί τόση εμμονή στην ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή αλητεία; Σίγουρα η απάντηση τους θα είναι πάντοτε η ίδια. «…απλά είναι καλοί σύμμαχοι μας οι τούρκοι και για αυτό τους θέλουμε στην Ευρωπαϊκή βρώμα…». Πάντως ένα μεγάλο μπράβο στους σκυφτούλιδες πολιτικούς μας. Μια χαρά σκύβουν και λένε το «YES MAN», στους Αμερικάνους.

Αλήθεια ρε χαμένα κορμιά, ποια είναι η προσπάθεια που κάνουν ή έκαναν οι Τούρκοι, ώστε να τους παραχωρούμε τα δικαιώματα μας; Οι τούρκοι δεν είναι οι πρώτοι που έσπευσαν να αναγνωρίσουν τα Σκόπια σαν Μακεδονία; Τώρα τους υποστηρίζουν και πάλι εναντίον μας, αλλά οι δικοί μας τίποτα, σκύβουν το κεφάλι μια χαρά και συνεχίζουν την ίδια πολιτική απέναντι στην «γειτονική» μας Τουρκία που άλλο δεν κάνει από το να μας ξευτελίζει.

Φτάνει πια. Κάποιοι ηλίθιοι σας ψηφίζουν για να (όπως λέτε τουλάχιστον), υπερασπίζετε τα καλά και τα συμφέροντα της χώρας μας. Αν δεν το πήρατε ακόμα χαμπάρι, πρέπει να σας πω ότι είσαστε πολιτικοί της Ελλάδας και όχι όλων των άλλων. Αυτή έρημη χώρα ρε δοχεία νυκτός δεν έχει κανένα συμφέρον; Μόνο οι άλλες χώρες μπορούν και έχουν συμφέροντα;

Τι στο διάβολο φοβάστε πια; Αν είναι να υποχωρούμε συνεχώς παραχωρώντας συνεχώς εδάφη και δικαιώματα, μόνο και μόνο για να μη μας πουν γκρινιάρηδες οι Ευρωπαίοι, τότε καλύτερα να χέσουμε τους Ευρωπαίους, γιατί μέχρι τώρα δεν είδα κανέναν στην Ευρώπη να δέχεται οχλήσεις από γείτονες του και να κάνει πίσω.

Φτάνει πια, δεν μπορείτε και δεν έχετε κανένα δικαίωμα να μιλάτε εξ ονόματος ενός υπερήφανου λαού (κοίτα που κοντεύω να μοιάσω στον «μπομπούκο» και στον Λιακόπουλο), αλλά δεν αντέχω άλλο αυτό το σκύψιμο των πολιτικών μας.

Για να δούμε; Τι θα κάνετε αυτή την φορά με την απροκάλυπτη επίθεση που δεχόμαστε από τους Τούρκους; Ξέρω, τίποτα, απλά θα πείτε ακόμη μια φορά, ότι η ειρήνη είναι καλύτερη από τον πόλεμο έτσι; Αλλά το να χάνεις συνεχώς μέρη από την πατρίδα σου και μάλιστα εν καιρώ ειρήνης, εμένα δεν μου ακούγετε και τόσο καλά.