ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΕ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ «ΧΟΝΤΡΟ»…

Επειδή είμαι πολλά χρόνια στο «κουρμπέτι» και επειδή τυγχάνει να διαβάζω με πάθος ιστορία, εδώ και χρόνια ήξερα ότι θα ερχόταν κάποτε αυτό που σήμερα μας βάζουν να ζήσουμε. Το μόνο που έπεσα έξω ήταν ο χρόνος που θα μεσολαβούσε.

Έλεγα λοιπόν, ότι θα ερχόταν η λεγόμενη «κρίση», αλλά την τοποθετούσα μερικά χρόνια πιο αργά. Ίσως μάλιστα περίμενα ότι θα μπορούσα να μην την προλάβω (είμαι στα 50^α μου). Δυστυχώς μάλλον δεν πρόλαβα να αποβιώσω.

Καμιά φορά μάλιστα, θυμάμαι τον παππού μου που έλεγε. «Θα έρθει μια μέρα που θα λένε οι ζωντανοί στους πεθαμένους :…βγείτε εσείς οι πεθαμένοι να μπούμε εμείς οι ζωντανοί…».

Βέβαια όταν έλεγε τότε ο παππούς τέτοια πράγματα εγώ δεν καταλάβαινα τι μου έλεγε. Τώρα όμως μάλλον καταλαβαίνω. Τέλος πάντων, το θέμα είναι ότι κάθε φορά που το κεφάλαιο θέλει να συγκεντρώσει στα χέρια του την απόλυτη εξουσία, όλοι εμείς οι άλλοι (συνήθως οι μαλάκες), υποφέρουμε.

Όσο και αν θέλω να πιστέψω ότι πράγματι υπάρχει «κρίση», δεν μπορώ. Φοβάμαι ότι ετοιμάζουν κάτι που δεν πάει το ηλίθιο μυαλό μας. Μας γυρνάνε πίσω και πάλι, στην εποχή των δούλων, στην εποχή που θα δουλεύουμε για αυτούς με μόνη μας ανταμοιβή ένα πιάτο φαγητό ίσα–ίσα για να μας συντηρούν στην ζωή και να τους υπηρετούμε…!

Μπορεί να «ακούγομαι» υπερβολικός, ίσως και γραφικός. Μακάρι να είμαι εγώ ο υπερβολικός και γραφικός και όλα όσα λέω να βγούνε μαλακίες του μυαλού μου, αλλά πολύ φοβάμαι ότι έρχεται κάτι πολύ μαύρο και δυστυχώς θα ξεσπάσει πάλι πάνω μας…!

Ας ελπίσουμε ότι γράφω μαλακίες, μακάρι, μακάρι…