Ο Θουκυδίδης έλεγε (που τον θυμήθηκα τώρα;) : «…Πώς μπορεί ο ένας να είναι αληθινά ευτυχισμένος, όταν οι γύρω του δυστυχούν;». Αυτό είναι πολύ παλιά αλήθεια της πολιτικής οικονομίας, την οποία οφείλουμε πολύ γρήγορα να καταλάβουμε όλοι μας, για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την κρίση που έχει ανοίξει την πόρτα μας και έχει μπει μέσα στο σπίτι μας.
Το έθνος μας θα έπρεπε να ανησυχεί περισσότερο για το ότι οι τούρκοι συνεχίζουν να έχουν υπό την κατοχή τους το βόρειο τμήμα της Κύπρου που μάλιστα ανήκει πλέον στην Ευρωπαϊκή συμμορία της απόλυτης συμφοράς. Το χειρότερο όμως είναι ότι όλοι μας έχουμε ξεχάσει και έχουμε συμφιλιωθεί με αυτή την κατάσταση, όπως άλλωστε και με πολλές άλλες. Σε τέτοιο μάλιστα βαθμό που οι έλληνες Κύπριοι να πηγαίνουν στην Κερύνεια για να φάνε το ψαράκι τους, επειδή ο καπιταλισμός και το κυρίαρχο life style θέλουν διασκέδαση μέχρι τελικής πτώσεως.
Δυστυχώς μας έκαναν να είμαστε υπόδουλοι στον τρόπο ζωής τους και πάψαμε να είμαστε και να ενεργούμε συλλογικά. Έχουμε υποταχθεί (έχουμε γίνει δούλοι στην κυριολεξία), στα ΙΧ, στα εορτοδάνεια και στην ακριβή (πολύ ακριβή), κατανάλωση. Με άλλα λόγια; Ξοδεύουμε την ζωή μας και δεν έχουμε αναρωτηθεί γιατί υπάρχει τούτη η ζωή.
Κατά τα άλλα; Η φτωχιά Ελλάδα πνίγετε ακόμα στις τσιπούρες και βούτυρο-μπεμπέδες στο ανάλγητο κράτος της Αθήνας που ξεχειλίζει από ΙΧ (συνήθως με χρωστούμενα), που δεν έχει που να τα στοιβάξει και το κάνει στοιβάζοντας τα σε πλατείες, πεζοδρόμια και τέλος πάντων όπου βρει, αδιαφορώντας εντελώς αν ενοχλεί. Βρισκόμαστε λίγο πριν την ασφυξία, αλλά επιμένουμε να λέμε ότι με βαθιές ανάσες ίσως την βγάλουμε καθαρή.
Τελικά αυτό το σύστημα εμείς το επιλέξαμε και κατέληξε να γίνει βρόγχος γύρω από τον λαιμό μας. Αν κατέβεις στην Συγγρού, θα δεις δεκάδες στριπτιζάδικα και πανό από διαφημίσεις των μπουζουκομάγαζων και λαϊκών καλλιτεχνών που κάποτε θα τους πέταγαν γιαούρτια, σάπιες τομάτες και κλούβια αυγά με την φωνή που διαθέτουν, συνθέτουν μια εικόνα αηδίας και φόρου στον Αυνάνα.
No response to “Έτσι για να βάζουμε τα πράγματα στην θέση τους…”
Leave a Reply
Παρακαλώ, σχολιάστε, αλλά να είστε (αν θέλετε) κόσμιοι στις εκφράσεις σας.
Σας ευχαριστώ.
Με αγάπη και σεβασμό
Writer