ΣΚΕΨΟΥ ΠΡΙΝ ΑΥΤΟΠΥΡΟΒΟΛΗΘΕΙΣ…

Λοιπόν, μετά το περίφημο debate (το χθεσινό), διαπίστωσα ότι πρέπει να ζω σε κάποια άλλη χώρα. Δεν εξηγείται αλλιώς. Δεν μπόρεσα να καταλάβω ποιος ήταν ο προηγούμενος πρωθυπουργός και ποιος πάει να γίνει τώρα.

Έτσι όπως τους άκουγα να μιλάνε, είχα την εντύπωση ότι και οι δύο ήταν αντιπολίτευση. Ήταν σαν και οι δύο αρχηγοί των κομμάτων που αντιπροσωπεύουν, δεν είχαν κυβερνήσει ποτέ μα ποτέ στο παρελθόν.

Ο ένας χειρότερος από τον άλλον. Προσπαθούσαν να πείσουν και οι δύο ότι και καλά θα κάνουν το καλύτερο για τον τόπο. Ο μεν ένας που από ότι κατάλαβα κυβερνούσε μέχρι τώρα, κατηγορούσε σχεδόν τον εαυτόν του ότι δεν έκανε τίποτα η προηγούμενη κυβέρνηση, γιατί δεν την άφησε να κάνει η προηγούμενη που δεν ήταν κυβέρνηση εδώ και πέντε χρόνια.

Ο άλλος πάλι έλεγε ότι θα κάνει φοβερά και τρομερά πράγματα για τον τόπο άμα αναλάβει την εξουσία. Περίεργο πράγμα, αυτό το κόμμα δεν ήταν που κυβέρνησε την Ελλάδα είκοσι και χρόνια; Κι όμως προκοπή ο τόπος δεν είδε καμιά, εκτός αν εννοούμε τους πλούσιος που έγιναν ακόμα πιο πλούσιοι και κάποιους παρατρεχάμενους που ξεπήδησαν μέσα στα πλούτοι από το πουθενά…! Κι όμως, αυτός ο τυπάκος, διαρρηγνύει τα ιμάτια του ότι τώρα το κόμμα του θα κάνει μεγάλα και πολλά πράγματα.

Τώρα θα μου πεις, οι υποσχέσεις είναι δωρεάν. Έτσι κι αλλιώς κανείς πολιτικός δεν έχει κάνει αυτά που έχει υποσχεθεί. Σωστά, μήπως όλοι μας δεν ξεχνάμε αμέσως όλα όσα είπαν αυτά τα ανιαρά πλάσματα; Εδώ είμαστε και πάλι έτοιμοι να φέρουμε στα πράγματα ένα κόμμα που μας έκανε να αγανακτήσουμε πριν πέντε χρόνια με τα φοβερά και τρομερά σκάνδαλα του. Ένα κόμμα που έχει στις πλάτες του σκάνδαλα όπως αυτό με τον Κοσκοτά, σκάνδαλα όπως η δημιουργία γκρίζων ζωνών στο αιγαίο, σκάνδαλα όπως η παράδοση του Οτσαλάν στους τούρκους και που αν συνέχιζα να γράφω θα έπρεπε να με πετάξει έξω η Google, που θα νόμιζε ότι στέλνω δισεκατομμύρια χαρακτήρες για να μπλοκάρω το σύστημα της.

Φυσικά μου είναι αδύνατον να ξεχάσω το χορό που έριξε ο τύπος με το μουστάκι μπροστά σε έναν τούρκο υπουργό εξωτερικών σαν μια οδαλίσκη που ανήκε στο χαρέμι του πασά…!

Έτσι λοιπόν αυτός τώρα ζητάει από μένα, από εσένα και όλους εμάς τους ηλίθιους να τον κάνουμε πρωθυπουργό. Δυστυχώς θα τον κάνουμε, με την ελπίδα πάντα ότι κάτι θα αλλάξει. Την επόμενη κιόλας μέρα, θα δούμε αυτόν και την κουστωδία του να παίρνουν σκληρά μέτρα κατά μας και υπέρ των πλουσίων, λέγοντας μας ότι δεν γίνετε αλλιώς, αφού τα πράγματα ήταν πολύ χειροτέρα απ’ ότι νόμιζαν, αφού οι προηγούμενοι άφησαν άδεια ταμεία.

Ο δε σημερινός πρωθυπουργός ζητάει και αυτός να τον κάνουμε και πάλι πρωθυπουργό και υπόσχεται ότι θα κάνει ότι καλύτερο μπορεί από την προηγούμενη κυβέρνηση λες και δεν κυβερνούσε ο ίδιος. Αλήθεια ρε συμπολίτες, γιατί άραγε έχουν φτιάξει αυτό το σύστημα εκλογής τους;

Ένα σύστημα που μπορεί να το 42% να κυβερνάει το υπόλοιπο 58% που δεν τους ψήφισε, το βλέπετε αλήθεια δημοκρατικό αυτό το σκηνικό; Λένε βέβαια (πάντα βρίσκουν τις πιο χαζές δικαιολογίες), ότι αλλιώς δεν θα μπορούσαν να κυβερνήσουν. Κι όμως μια χαρά θα μπορούσαν να κυβερνήσουν αν κυβερνούσαν δίκαια και για το καλό της χώρας. Γιατί τότε πραγματικά θα κυβερνούσε αυτός που θα ήταν άξιος να κυβερνήσει και πάνω απ’ όλα; Θα είχε πάντα τίμιους συνεργάτες.

Απλά όλοι αυτοί οι συμμορίτες δεν θέλουν μέσα στα πόδια τους άλλους για να μπορούν να κάνουν τις βρωμιές τους μόνοι τους και να μοιράζονται τα κλοπιμαία. Ναι, κλοπιμαία, μη σας τρομάζει η λέξη, πρέπει κάποτε σ’ αυτόν τον τόπο να μάθουμε να λέμε και να ακούμε τις λέξεις που πρέπει όσο και αν αυτές ακούγονται άσχημα.

Αυτά φίλε συμπολίτη και πριν ψηφίσεις σκέψου καλά τι πας να κάνεις, δεν είναι κακό να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό από αυτό που ψηφίζεις χρόνια τώρα και προκοπή δεν έχεις δει. Τι να ψηφίσεις; Ότι άλλο θέλεις, εκτός από τους ίδιους και τους ίδιους…