ΤΟ ΒΟΥΗΤΟ

Όπου και να σταθείς, ακούς ένα συνεχές μουρμούρισμα, έναν θυμό. Λες, μας είναι δυνατόν αφού είναι τόσο θυμωμένοι οι έλληνες να μη κάνουν τίποτα; Κι όμως αδέρφια. Μοιάζει σαν την αλλαγή του καιρού. Αυτή η απόλυτη νηνεμία πριν ξεσπάσει η μεγάλη καταιγίδα που είναι έτοιμη να αφήσει πολλά θύματα πίσω της.

Μοιάζει σαν μια χύτρα που έχει φτάσει στον απόλυτο βρασμό και οι βαλβίδες της έχουν πλέον βουλώσει και όλη η πίεση έχει μεταφερθεί στα τοιχώματα της χύτρας και κάποιοι κάθονται κοντά της, χωρίς όμως να μπορούν να ακούσουν τον εσωτερικό θόρυβο που βγαίνει από τα σπλάχνα της και είναι έτοιμος να μετατραπεί στο απόλυτο «μπαμ».

Αυτή την στιγμή είναι κάτι που κάνει τον κόσμο να μη θέλει να ξεσπάσει με βία κατά των φοβερών και τρομερών ψεμάτων που ακούει κάθε μέρα από το στόμα του αλλοπρόσαλλου και ανόητου πρωθυπουργού της χώρας και των φύλων του στο ΠΑΣΟΚ. Ίσως γιατί οι περισσότεροι νοιώθουν ενοχή, τύψεις που πίστεψαν στις ανοησίες ενός ανόητου στην κυριολεξία ανθρώπου. Για αυτό προσπαθούν να καταλάβουν τι ακριβώς συνέβη και έπεσαν στα δίκτυα της πιο ανίερης συμμορίας που λέγετε κόμμα του ΠΑΣΟΚ.

Είναι δε και ότι δεν έχουν που στο καλό να ακουμπήσουν, αφού δεν βλέπουν κάτι καλύτερο στον ορίζοντα. Κάποιος θα πει. Μα υπάρχουν και άλλα κόμματα. Ναι, υπάρχουν, αλλά μήπως είναι καλύτερα; Τα ίδια και κατά περίπτωση ίσως είναι και πολύ χειρότερα.

Φυσικά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για όλους μας που πάμε συνεχώς και ψηφίζουμε τα ίδια αρρωστημένα πολιτικά μυαλά. Πρέπει κάποτε να δοκιμάσουμε κάτι άλλο. Εμείς εξάλλου καταφέραμε να κάνουμε όλους αυτούς τους πολιτικούς απατεώνες. Ξέρετε γιατί; Γιατί συνεχώς τους δίναμε την εξουσία, ενώ ξέραμε όλοι μας τι παίζονταν κάτω από τα γεμάτα τους τραπέζια.

Ναι, ναι, μην απορείς έλληνα. Το ήξερες, αλλά το μόνο που έλεγες ήταν «…Μπράβο είναι μάγκας, ας ήμουν και εγώ άξιος να τα καταφέρω» και τον επιβράβευες ψηφίζοντας τον ξανά και ξανά. Κακά τα ψέματα αδέρφια. Είμαστε το ίδιο ένοχοι όλοι μας με αυτούς, γιατί μας βόλεψε αυτή η κατάσταση και για αυτό τώρα ταλαντευόμαστε να τους κρεμάσουμε όλους στην πλατεία Συντάγματος ή όχι.

Για αυτό η κυβέρνηση Γιωργάκη προσπαθεί να το παίξει λίγο πιο ήπια με τους διαδηλωτές. Φοβάται αδέλφια, φοβάται μην υπάρξει κάποιος νεκρός διαδηλωτής και εκραγεί η χύτρα. Όσο για την περίφημη βόμβα στο υπουργείο; Φοβάμαι ότι την έβαλαν άνθρωποι της κυβέρνησης για να στρέψουν αλλού την προσοχή (κάποτε πρέπει να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους), άλλωστε όλες οι κυβερνήσεις σε αυτή αλλά και σε άλλες χώρες, χρησιμοποιούν τους τρομοκράτες ως μοχλούς εκφοβισμού των μαζών.

Τέλος πάντων. Αυτά και άλλα που ήθελα να γράψω, αλλά δεν με παίρνει η ώρα, αλλά δεν έχω πλέον και την όρεξη. Άλλωστε ποιος διαβάζει αυτά που γράφω; Αυτοί που ίσως τα διαβάζουν είναι αυτοί που τα ξέρουν, άρα δεν ξυπνάω έτσι κι αλλιώς τους κοιμισμένους. Καλό υπόλοιπο να έχετε…