Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Η ΣΧΕΣΗ ΤΣΙΓΑΡΟΥ ΚΑΙ MICROCHIP…

Να που είμαι ακόμα εδώ. Καταρχάς θα ήθελα να σας υπενθυμίσω, ότι αύριο 6/12/2010 είναι η επέτειος (6/12/2008), που ένα οπλισμένο σκουλήκι αφαίρεσε το δικαίωμα για ζωή από το μέλλον της χώρας μας. Μιλάω για το αστυνομικό σκουλήκι του θανάτου, στην υπηρεσία της άρχουσας βρώμας ή τάξης όπως λέγετε. Το βρωμερό χέρι που σκότωσε τον μικρό Αλέξη. Φυσικά δεν θα ασχοληθώ σ’ αυτή την ανάρτηση με αυτό το θέμα, αλλά το ανέφερα για να μη ξεχνάμε, αφού σαν λαός είμαστε από αυτούς που ξεχνάμε πολύ εύκολα και αυτό είναι πάρα πολύ κακό για μια χώρα.
Σήμερα λοιπόν θα ασχοληθώ με ένα άλλο θέμα και για άλλη μια φορά. Το θέμα του τσιγάρου. Τώρα κάποιοι θα πουν : «Μα καλά, εδώ υπάρχουν τόσα άλλα σοβαρά θέματα και εσύ θα ασχοληθείς με το τσιγάρο;». Κι όμως φίλοι μου. Το τσιγάρο και το ενδιαφέρον τους για την υγεία μας, είναι από τα πιο σοβαρά θέματα και ας μη φαίνεται. Από την πρώτη μέρα που άρχισε να εφαρμόζεται στην χώρα του απόλυτου φασισμού (καλυμμένος κάτω από τον μανδύα της Δημοκρατίας και της δήθεν ελευθερίας), το μυαλό μου άρχισε να σκέφτεται πίσω από την είδηση και αυτό γιατί ήξερα και ξέρω ότι κανένα από αυτά τα εμετικά φασιστοειδή του συστήματος δε είναι δυνατόν να ενδιαφέρετε διακαώς για την τιποτένια υγεία του καθενός.
Ομολογώ, ότι μου γεννήθηκαν διάφορα ερωτηματικά και τα περισσότερα από αυτά δεν μπορούσα να τα απαντήσω. Το μυαλό μου πήγαινε στις ασφαλιστικές μιας και οι θεραπείες στοίχιζαν πάρα πολλά λεφτά και ως γνωστόν η ασφαλιστικές θέλουν μόνο να εισπράττουν και όχι να πληρώνουν, άλλωστε για αυτό υπάρχουν και τα ψηλά γράμματα στα σιχαμερά τους συμβόλαια. Μετά το μυαλό μου πήγε ακόμα πιο μακριά. Μάλλον, έλεγα, θέλουν οι φασίστες οι αμερικάνοι να παράγουν κάποιο χημικό τσιγάρο και να έχουν εκείνοι το μονοπώλιο του…! Συνέχιζα τις σκέψεις, αλλά άκρη δεν έβρισκα ή μάλλον δεν μπορούσα να καταλήξω στο ποιο ήταν το σωστό. Φυσικά εξακολουθούσα να πιστεύω ότι κανείς δεν θα ενδιαφερόταν για την υγεία μου (αν και δεν καπνίζω και κακός τελικά κάνω).
Τελικά η απάντηση ήταν τόσο προφανείς και προβλέψιμη, που το μυαλό δεν θα μπορούσε να πάει, ακριβώς γιατί η απάντηση ήταν μπροστά μου και συνήθως όλοι μας ψάχνουμε πάντα τα ποιο πολύπλοκα. Ναι φίλοι μου, τώρα αρχίζω και συνειδητοποιώ ότι όλα αυτά περί της δήθεν προστασίας μας και η θυσία τόσων δισεκατομμυρίων από τις πωλήσεις των βιομηχανιών τους, βρίσκεται μπροστά μας.
Πρόκειται για το περίφημο μαρκάρισμα μας (σαν να είμαστε ζώα), με micro chip, που θέλουν να μας περάσουν μέσα μας. Φαίνεται λοιπόν ότι αυτό δεν λειτουργεί σωστά λόγω της πίσσας και της νικοτίνης που εισάγεται στον οργανισμό μας με το κάπνισμα. Τώρα πλέον αρχίζει και γίνεται φανερό. Φυσικά δεν ενδιαφέρονται για την προηγούμενη γενιά, αλλά για την επερχόμενη, ώστε να είναι καθαρή από τον καπνό και την πίσσα που παράγει το τσιγάρο.
Σας φαίνετε χαζή η σκέψη μου; Μακάρι να κάνω λάθος, μακάρι να είναι χαζή, αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι θα προλάβω να διαπιστώσω αν η σκέψη μου είναι όντος χαζή ή όχι. Είμαι στα 52 μου χρόνια και ίσως η εφαρμογή αργήσει αρκετά χρόνια, αν και από ότι φαίνετε τα σκουλήκια βιάζονται περισσότερο από ότι πίστευα. Έτσι άλλωστε έγινε και με την οικονομική υποταγή των χωρών. Το έλεγα τότε που ακόμα όλα έδειχναν ανθηρά και κανείς δεν με πίστευε. Και τότε πίστευα ότι κάτι άλλο ετοιμάζουν με την ένωση και άλλες τέτοιες αηδίες, αλλά έπεσα έξω στις ημερομηνίες, γιατί ήξερα ότι το σύστημα ότι θέλει να εφαρμόσει το κάνει σε μεγάλο βάθος χρόνου (τουλάχιστον 70 ετών). Αλλά έπεσα έξω και έτσι πρόλαβα να το ζήσω. Φοβάμαι ότι το ίδιο θα γίνει και με το microchip και θα το προλάβω.
Ξυπνήστε επιτέλους. Ότι κάνει το σύστημα είναι υπέρ του, δεν ενδιαφέρετε παρά μόνο για το καλό του, όχι για το καλό μας. Μάθετε να σκέπτεστε, μην ακούτε ειδήσεις έτσι απλά, μάθετε να στοχάζεστε και να ψάχνετε πίσω από την είδηση. Μη τρώτε ότι σας σερβίρουν, μυρίστε το, είναι σίγουρο ότι θα βρωμάει άσχημα. Αυτά και συνεχίστε την ζωή σας, αλλά μάθετε να ερευνάτε τι θα τρώτε, κάθε φορά που ακούτε ότι κάτι γίνεται για το καλό σας…        

No response to “Η ΣΧΕΣΗ ΤΣΙΓΑΡΟΥ ΚΑΙ MICROCHIP…”

Leave a Reply

Παρακαλώ, σχολιάστε, αλλά να είστε (αν θέλετε) κόσμιοι στις εκφράσεις σας.
Σας ευχαριστώ.
Με αγάπη και σεβασμό
Writer